Zaterdag 22 april stond de omloop van Borsele op het programma. Deze wedstrijd, meetellend voor de Topcompetitie is een UCI 1.1 wedstrijd wat betekent dat er verschillende profploegen aan de start stonden Zo ook Team Noord Holland met aan de start de Amstel rensters Anne van Berkel, Renée van Hout, Lisanne Immerzeel, Marike Veldhuis en Rosan Koper. Zij gingen de strijd aan met nog 137 rensters.
Zeeland, altijd goed voor waaier koersen door de harde wind. Maar, de op vrijdag al geraadpleegde weerapp gaf een windkracht 1 en dat was inderdaad het geval. Dit betekent dat het op een andere manier een zenuwachtige koers kon worden Voor Martin was het een bijna thuiswedstrijd. Hij stond al om half 11 klaar met tent, had de nummers gehaald en was al bij de ploegleiders vergadering geweest. Renée en Jan kwamen met de rensters om 12 uur aan, en jawel de vlaggen hingen slap tegen de palen dus echt geen zuchtje wind te voelen. Helaas wel een regenbui.
In de team bespreking werd aangegeven dat ze moesten proberen om te demarreren en met de tussensprints mee te doen. Er werd samen ingereden en na de ploegvoorstelling ging het team richting de start. Om 14.00 uur klonk het startschot voor een koers van 133 km; één omloop van 41 km , drie maal een omloop van 24 km en twee omlopen van 10 km. Helaas had Martin plek 25 voor de volgauto geloot en kon de ploegleiding in de auto (Martin en Jan) weinig van de koers zien. René aan de kant als
verzorger had het wat dat betreft beter. Na het startschot werd het tempo er gelijk opgelegd en was het één lang lint.
Toch brak het peloton niet. Soms waren er ook momenten dat het tempo lager lag en het peloton als een grote kluit over de polderwegen van Zeeland reed. Zouden de regenbuien het peloton misschien doen breken? Na de eerste omloop werd de finishlijn gepasseerd en waren er sprintpunten. Deze gingen niet naar de Amstel rensters.
Het hele pak was nog bij elkaar en begon aan de omloop van 24 KM die drie maal moest worden afgelegd. Geen wind, dus geen waaiers dus geen groepen. De koers was wat dat betreft saai. Net na de 2 e doorkomst valpartij aan de zijkant van de weg. Er ligt een renster van Jan van Arkel, maar dan zien we Renée op achterstand. Bleek dat zij over de kop was gegaan, maar snel op gestapt, om als een komeet langs de auto s terug te komen in het peloton. Met een paar kleine uitvallen bleef het peloton nog steeds bij elkaar. Tot 20 KM voor de streep. Twee rensters waren ontsnapt en die kregen 30 sec. Met nog 10 km te gaan ging het tempo omhoog en werd de voorsprong iets kleiner. Eén van de koploopsters moest lossen. In de finale vroeg Renée nog aan Rosan ‘wat moet ik doen?’. Rosan zei haar als ze nog kan om dan naar voren te schuiven en er voor gaan. Dus hup daar ging Renée, de andere meiden zaten iets te ver van achter om nog iets te doen. Met nog 3 km wordt er door de koersradio een big crash gemeld. Alle auto’s moesten wachten , Jan rende naar voren om te zien of er een Amstel renster bij lag. Dat was gelukkig niet het geval. Door de val kunnen er 27 rensters door, helaas geen Amstel renster mee. Wel in de tweede groep komen ze binnen met Renée op plek 45, Rosan op 50, Lisanne 52, Anne 53 en Marike 56.
Renée bleek achteraf toch in de big crash betrokken te zijn. Maar gelukkig kon ze door. Na fris en fruitig gedoucht te hebben was er natuurlijk de nabespreking. De wedstrijd van de dames was iets wat teleurstellend. Ze hebben de hele koers achteraan gereden en konden of durfden niet makkelijk naar voren komen. Zowel de dames als de begeleiding willen dit anders zien Ontevreden dus over het koersverloop, maar met 5 rensters bij de eerste 60 van de 142 mogen we beste tevreden zijn. De meiden staan op scherp voor de volgende koersen!
Eerst volgende wedstrijd is weer een koers uit de Women Cycling Serie, Everberg (België). Dan gaan we voor een mooi koersverslag.